توسعه بخش معدن بدون سرمایه‌گذاری خارجی ممکن نیست

یک فعال بخش معدن با اشاره به ظرفیت‌های غنی منابع طبیعی در ایران، تأکید کرد که توسعه اقتصادی به‌ویژه در حوزه معدن نیازمند جذب سرمایه‌گذاری خارجی است.

کورش شعبانی گفت: در صورت ایجاد روابط مثبت بین‌المللی و رفع محدودیت‌های فعلی، بخش معدن می‌تواند به یکی از پیشران‌های رشد اقتصادی کشور تبدیل شود.

این فعال حوزه معدن، در گفتگو با «دنیای اقتصاد» اظهار کرد: ایران از نظر منابع طبیعی کشوری غنی است، این منابع طبیعی سرشار نیاز به سرمایه‌گذاری دارد تا به پول تبدیل شده و وارد چرخه اقتصاد شود.

او افزود: این در حالی است که منابع داخلی کشور محدود است و برای رشد اقتصادی پایدار باید از منابع خارجی استفاده کرد اما  واقعیت این است که بیش از یک دهه است که ایران به دلیل شرایط بین‌المللی نتوانسته از سرمایه‌گذاری خارجی بهره‌مند شود و یا این بهره‌برداری بسیار محدود بوده است. در چنین شرایطی، دیپلماسی اقتصادی می‌تواند در بهبود روابط کشورها نقش کلیدی ایفا کند و باید با رویکردی برد-برد به توافقات احتمالی نگاه کرد.

شعبانی ادامه داد: در حال حاضر، نفت و گاز همچنان بازار اصلی و جذاب برای سرمایه‌گذاری است، اما به دلیل عدم سرمایه‌گذاری کافی در میادین مشترک گازی، از جمله با قطر، ایران سهم قابل‌توجهی را از دست داده است. پس از نفت و گاز، بخش معدن به‌عنوان دومین صنعت دارای اولویت بالا برای سرمایه‌گذاری مطرح است.

به گفته شعبانی ایران جزو 7 تا 10 کشور نخست از نظر ذخایر معدنی است. این ذخایر معدنی نیاز به سرمایه‌گذاری برای استفاده دارد و ظرفیت بالایی هم دارد.

او گردشگری را سومین حوزه سرمایه‌پذیر عنوان کرد و گفت: در صورت بهبود روابط بین‌المللی و جذب سرمایه‌گذار، صنعت گردشگری می‌تواند به یکی از منابع مهم درآمدزایی و ایجاد اشتغال تبدیل شود، چراکه ایران به دلیل تاریخ باستانی و جذابیت‌های گردشگری پتانسیل بالایی در این زمینه دارد.

پس از نفت و گاز، بخش معدن به‌عنوان دومین صنعت دارای اولویت بالا برای سرمایه‌گذاری مطرح است. ایران جزو 7 تا 10 کشور نخست از نظر ذخایر معدنی است. این ذخایر معدنی نیاز به سرمایه‌گذاری برای استفاده دارد و ظرفیت بالایی هم دارد

این خبر برگرفته از گزارش روزنامه دنیای اقتصاد با عنوان «مسیر سخت جذب سرمایه‌ خارجی» است که در تاریخ ۲۴ فروردین ۱۴۰۴ منتشر شده است و در قالب مجموعه‌ای از گزارش‌های تحلیلی و نظرسنجی‌‌ از ۱۷اقتصاددان و ۱۵فعال اقتصادی به این موضوع می‌پردازد که چگونه می‌توان از فرصت‌های سرمایه‌گذاری برای پیشبرد دیپلماسی و از ابزار سیاست خارجی برای بهبود وضعیت اقتصادی کشور بهره برد.